Hudhra e zezë bëhet duke “fermentuar” thelpinjtë e hudhrës së zakonshme në një ambient me lagështirë të kontrolluar dhe në temperatura nga 60-75 gradë Celsius, për 30 ditë.
Asnjë konservues, thjesht hudhër e pastër.
Pasi nxirren nga nxehtësia, thelpinjtë lihen në një dhomë të pastër për 45 ditë që të oksidohen.
Ky proces i gjatë bën që hudhrat të nxihen dhe të zbuten, duke marrë edhe një shije tjetër nga hudhrat tradicionale.
Nuk janë më djegëse, kështu që mund të konsumohen edhe nga ata që i urrejnë hudhrat. Edhe pse ky proces quhet fermentim, në fakt nuk është i tillë pasi nuk përfshin procese mikrobiale.
Ndryshimi që pëson hudhra nga e bardhë në të zezë nuk është i vetmi, pasi ndryshojnë edhe përbërësit e saj. Hudhra e zezë ka më pak alinë sesa e bardha, por më shumë antioksidantë.
Në një studim japonez të vitit 2009, u vu re se hudhra e zezë është më efektive sesa ajo e freskëta për uljen e masës së tumoreve. Ndërsa një studim tjetër zbuloi se hudhra e zezë ka dyfishin e antioksidantëve.
Hudhra e zezë është e mirë për zemrën, pasi ul nivelin e homocisteinës në gjak. Homocisteina është një aminoacid që dëmton muret e arterieve dhe nxit grumbullimin e kolesterolit. Hudhra e zezë ndihmon qarkullimin e gjakut duke rritur prodhimin e hidrogjenit sulfid. Është njësoj sikur të marrësh pak aspirinë.