” 800 … 900 … 1,000 … 1,100 …” U shit. Për 1,200 dinarë libianë e barabartë me 800 dollarë amerikan.
Nuk është një makinë e përdorur, një copë toke, ose një send mobilje. Jo “mall” mbi të gjitha, por qenie njerëzore.
Kjo ndodh në Libi me emigrantët. Një artikull nga CNN tregn se cfarë ndodh atje duke e parë situatën nga afër.
Çdo vit, dhjetëra mijëra njerëz shkojnë drejt kufijve të Libisë. Ata janë refugjatë që ikin nga konfliktet apo arsyet ekonomike në kërkim të mundësive më të mira në Evropë.
Shumica kanë shitur gjithçka vetëm që të largohen nga Libia. Ata largohen duke u abuzuar nga kontrabandistët që i përcjellin ata drejt Europës nëpërmjet detit duke u shitur si të ishin mall tregu.
Por një goditje e kohëve të fundit nga roja bregdetare libiane e ka ulur numrin e tyre, duke lënë kontrabandistët me një prapambetje të pasagjerëve që do të ishin në duart e tyre.
Pra, kontrabandistët bëhen zotërinj, emigrantët dhe refugjatët bëhen skllevër.
Provat e filmuara nga CNN tani janë dorëzuar autoriteteve libiane, të cilët kanë premtuar të fillojnë një hetim.
Nënsekretari i parë Naser Hazam i Agjencisë Anti-Illegale të Emigracionit në Tripoli ka thënë për CNN-së se edhe pse ai nuk kishte qenë dëshmitar i një ankandi skllevërish, ai pranoi se bandat e organizuara po veprojnë kudo në vend.
“Ata mbushin një anije me 100 veta,”, thotë Hazam. “Kontrabandisti nuk kujdeset për ta, mjaftonë që merr paratë, dhe emigrantët mund të shkojnë në Evropë ose të vdesin në det nuk ka rëndësi.”
“Situata është e tmerrshme,” tha në një deklaratë Mohammed Abdiker, drejtori i operacioneve dhe emergjencave për Organizatën Ndërkombëtare për Migracionin, pas kthimit nga Tripoli në prill. “Disa raporte janë me të vërtetë të tmerrshme dhe raportet e fundit të” tregjeve të skllevërve “për emigrantët mund të shtohen në një listë të gjatë të sulmeve”.
Por brenda ankandeve të skllevërve është sikur të jemi kthyer në kohë. E vetmja gjë që mungon është prangat rreth duarve dhe këmbëve të emigrantëve.
Anes Alazabi është një mbikëqyrës në një qendër paraburgimi në Tripoli për emigrantët që do të deportohen. Ai thotë se ka dëgjuar “shumë histori” për abuzimet e kryera nga kontrabandistët.”Unë jam duke vuajtur për ta. Ajo që kam parë këtu çdo ditë, më besoni, më bën të ndjej dhimbje për ta”, thotë ai. “Çdo ditë mund të dëgjoj një histori të re nga njerëzit. Duhet t’i dëgjosh të gjithë ata. Është e drejta e tyre”.
Një nga emigrantët e ndaluar, një i ri me emrin Victory, thotë se ai ishte shitur në një ankand. I lodhur nga korrupsioni i shfrenuar në shtetin Edo të Nigerisë, 21-vjeçari iku në shtëpi në libi dhe kaloi një vit e katër muaj duke u përpjekur për të arritur në Evropë.
Ai thotë se ai dhe emigrantët e tjerë do të mbaheshin në kushte të tmerrshme jetese, të privuar nga ushqimi, të keqtrajtuar nga robërit e tyre.
“Nëse shikoni shumicën e njerëzve këtu, nëse kontrolloni trupin e tyre, ju shikoni shenjat, ato rrihen, gjymtohen”.
Ndërsa rruga përmes Afrikës së Veriut bëhet gjithnjë e më e madhe, shumë emigrantë kanë hequr dorë nga ëndrrat e tyre për të arritur brigjet evropiane. Këtë vit, më shumë se 8,800 individë kanë zgjedhur të kthehen vullnetarisht në shtëpi në fluturimet e riatdhesimit të organizuar nga IOM.
Përgatiti:/AlpeNews.al/