Sot mbushem plot 32 vite kur në SHBA u nda nga jeta kampioni ndërkombëtar dhe i peshëngritjes shqiptare, Aleksandër Kondo. Ai njihet si ikonë e peshëngritjes dhe e sportit shqiptar në vitet 80-të, pasi ishte i pari pari që arriti të ngrejë 200 kg në shtytje duke marrë atributet e kampionit të padiskutueshëm.
Arratisja
Pas mbylljes së Kampionatit Europian të Polonisë, në fund të majit 1985, ekipi kombëtar i peshëngritjes u kthye në Shqipëri. Itinerari i tij përmes linjës hekurudhore ishte Varshavë-Beograd-Titograd dhe atje i priste autobusi i Shqipërisë për tu kthyer në vendlindje. Por pikërisht në Titograd (sot Podgoricë) në ndalesën e fundit në Jugosllavi, afër kufirit me Shqipërinë, në mënyrë të papritur ndodhi arratisja e dy peshëngritësve tanë të talentuar, Aleksandër Kondo dhe Xhelal Sukniqi. Më pas Aleksandër Kondo udhëtoi dhe u stabilizua në SHBA.
Vrasja
Ndërsa një dëshmitar i momentit të vrasjes, Xheloz Tuzi ka Mali i Zi, është shprehur për shtypin shqiptar se ka qënë dëshmitar i ngjarjes makabre e cila ndodhi në një karburant, ekzekutimi makabër i Aleksandrit, rrëfen Tuzi. Ndërsa ky furnizonte makinën një krep e mori përpara dhe e përplasi në mur. Ishte shumë e dhimbshme. E pamë trupin e të ndjerit të dëmtuar, të shtypur plotësisht. Më pas me një barrelë e morën dhe e hodhën në një makinë. Ishte një gjë e paligjshme dhe dukej që ishte një vrasje e pastër. U fol shumë për këtë ngjarje në Amerikë, por asnjëherë nuk doli në shesh e vërteta. Askush nuk dilte të kërkonte apo të thoshte publikisht se kjo ishte një vrasje e pastër. Edhe unë nuk kam dashur të flas mbi këtë ngjarje për vite të tëra me radhë. Kur isha në Amerikë, miq dhe shokë më thanë të heshtja, sepse isha edhe i dënuar me burg të përjetshëm nga sistemi i Enver Hoxhës dhe mund të kisha probleme, nëse flisja për të vërtetën e ngjarjes ku vdiq Aleksandër Kondo.