Mesazhi qe me preku!
Para disa ditesh me erdhi nje mesazh ne inbox. Nje i moshuar i lene ne harrese nga familjaret dergjej ne spital. E vizitova ne dhomen qe ne vetmine e tij me futi trishtim. Kuptova qe familjaret nuk e kishin braktisur por nuk e kishin falur.
U brengosa nga menyra se si e kishte ndertuar jeten dhe sot te gjithe e kishin braktisur. I lashe nje shume parashe nje miku qe kishte nje te afertin e tij, komshi ne dhomen ngjitur per ta ndihmuar ne te perditshmen.
Sot miku im me shkruajti se ai nderroi jete, as leket qe i lashe t’i kishte per disa dite nuk i harxhoi dot. As dashurine e familjareve nuk e mori, iku ashtu sic erdhi nga kjo bote i vetem.
Me trishtoi dhe po mendoja per veten, sa pak dashuri u japim femijeve, miqve, sa pak fjale te mira. Iku ashtu i vetem, shkoi tek Zoti. Nuk eshte tregim, por nje ngjarje e vertete, per te mesuar se disa gjera ne jete duhet t’i ndertojme ndryshe…