Për fat të keq gjakmarrja është ende një plagë e hapur e shoqërisë shqiptare, e cila ndonëse jetojmë në kohët moderne nuk ka marrë fund. Një histori e pazakontë është ajo e një të riu nga Vlora, i cili ka kërkuar azil në Korenë e Jugut.
Ndryshe nga shqiptarët e tjerë që i drejtohen Gjermanisë, Suedisë apo vendeve nordike Orion Delaj ka shkuar drejt Koresë. Media koreane “Korea Times” i ka kushtuar një shkrim historisë së 26-vjeçarit shqiptar ku tregohet kalvari i gjatë që ai ka bërë për të shkuar në Kore pasi është larguar nga Shqipëria nga frika e gjakmarrjes.
I riu i cili ka shkuar në Kore një vit më parë, ka treguar për gazetën se jeton në një dhomë të vogël në rrethin perëndimor të Seulit.
Ai ka rrëfyer:
Unë nuk mund të bëj asgjë, thjesht endem dhe përpiqem të takoj njerëz të mirë. Zgjohem në mëngjes dhe nuk di çfarë të bëj, dhe pyes vazhdimisht veten se çfarë do të ndodhë me mua. E dija që jeta ime në Kore nuk do të ishte e lehtë, megjithëse prindërit më dërgojnë para ndonjëherë dhe duan që unë të largohem nga Koreja. Por problemi është se kjo (mënyra e jetës) nuk është njerëzore. Në Shqipëri nuk ka të ardhme për mua, nuk ka asgjë tjetër, jo vetëm në Shqipëri, por në të gjithë Evropën”.
Orion Delaj i frikësohet kthimit në Europë pasi ka marrë kërcënime me vdekje në Shqipëri nga mafia. Xhaxhai i tij është vrarë në shtator të 2006 ndërsa ekzekutimi u quajt mafioz. Gjithashtu në shtator 2012 kushëriri i Orionit i quajtur Amarildo Delaj, u vra përpara lokalit të tij në Vlorë pasi u qëllua me më shumë se 10 plumba. Orion Delaj thotë se këto dy vrasje kanë të bëjmë me gjakmarrje në bazë të Kanunit.
Ai ka shtuar:
Unë erdha në Kore t’i shpëtoj Kanunit. Prindërit dhe dy motrat jetojnë në Itali. Nuk ka rëndësi sa vite kanë kaluar apo kush je dhe ku je ti. Ata njerëz do të gjejnë ty. Ky është një realit i trishtuar i vendit tim.Qeveria shqiptare e di kush janë vrasësit dhe çfarë ata bëjnë, por ata janë një mafie e vërtetë që korrupton qeverinë dhe gjyqtarët. Unë mund të kërkoja azil në Gjermani, Norvegji, Suedi apo Finlandë por nuk shkova në asnjë nga këto vende. Erdha këtu sepse u ndjeva i sigurtë.”
Që prej 7 nëntorit të vitit 2017, ai qëndron në pritje të një sinjali nga qeveria koreano-jugore për kërkesën e tij të azilit.